هنوزم با تو نشستن به همه دنيا ميارزه

آره ديگه اينجورياس عزيزم  ديگه بچه نيستم ک گول بخورم  يه بابا دارم که به زمين و زمان شک داره,  از بابام ياد گرفتم که به هيچ چيزى اعتماد نکنم  يه زندگى دارم که بدبختى مث چى از سقفش چکه چکه ميکنه.... از اينجا ياد گرفتم که زندگى با کسى شوخى نداره  جيبم خاليه,  گاهى پيش مياد پول توى جيبم در حد اتوبوس و مترو هم نيست,  انقدر شجاع شدم ک توى اين شرايط هم بنداى کفشامو محکم کنم و راه بيفتم پياده به سمت مقصد  آره عزيزم کسى رو يه بار از دست دادم که تا قبلش روى عشق قسم ميخوردم,  فکر ميکردم نباشه مردم , اما الان زندم, شايد ديگه مث قبل نشم اما ياد گرفتم که به هيچ دوستت دارم گفتن و هيچ قسم و آيه اى اعتماد نکنم  بعد اون هر کى مياد توى زندگيم به دو روز هم نميکشه ک تموم ميشه,  شدم يه آدم بى اعتماد خشن که هيچکسو باور نميکنه  هر کى مياد اولش قسم ميخوره ک عاشقه,  يه روز ک ميگذره قسمش يادش ميره و دلش ميخواد بدونه چى تنته  چه قسم کوچيکى,  کل عشقشون همينه  وقتى کل عشق آدمايى ک قسم ميخورن همينه من چرا بايد اين قسم ها رو باور کنم ؟  آره عزيزم اينجوريا شد که من اينجورى شدم  وگرنه يه روز بود ک از تو هم ساده دل تر هنوزم با تو نشستن به همه دنيا ميارزه...